br br Bir şehre erer ki yolun şehr ü diyâr unutulur br Bir bahre dalar ki gönül ka'r u kenâr unutulur br Bir güzeli sever ki cân cümle güzelden göz yumar br Bir sırra erer ki nihân gayrı ne var unutulur br Açılır gönlü gül olur söyler dili bülbül olur br Dağı lâle sünbül olur fasl-ı bahâr unutulur br Doğup hakîkat güneşi dolunmaz bulunmaz eşi br Yâr olup her demde işi leyl ü nehâr unutulur br Her kanda baksan dil-berin görür cemâlin gözlerin br Vasfını söyler sözlerin gayrı güftâr unutulur br Cânın tesellîsi hemân dostun tecellîsi her ân br Yârın olup yüzü ayân her kâr u zâr unutulur br Derdine cânı düş eder âb-ı hayâtı nûş eder br Deryâ-yı vahdet cûş eder hâr u gubâr unutulur br Dağıtır hânumânı aşk cân âlemi cihânı aşk br Doğar o mihribân-ı aşk zulmet-i hâr unutulur br Hulûsî dostdan bir nişân bulanlar oldular bî-nişân br Yele gidip nâm u nişân dost gayrı var unutulur br br Yorumlayan:Ayşe EGESOY br Söz:Seyyid Osman Hulûsi Efendi br Beste:Özkan TURGAY br br br .