Dükkanı açar açmaz çiçeklerinle konuşuyorsan, gülümse. Önlükleri üşenmeden ütülüyorsan her sabah, Kırk senedir gözün gibi baktıysan makasına, Kendin içmeyeceğin çayı müşterine vermiyorsan, Öğrencilerine mutlu olmayı da öğretebildiysen, gülümse. İşten yorgun gelip, dinlenmeyi unutuyorsan... Yolcularının hem şöförü, hem evladı olduysan, İlk adımarını atarken gözlerinin içi gülüyorsa çocukların, Herkes uykudayken yollara düştüysen, Gülümse… br Çünkü senin gülümsemen, her ne yapıyorsa severek yapanların gülümsemesi. Ve bizce senin hikayen, paylaşılmaya değer.