Bas Labruyère (1974) groeide op in het Friese plaatsje Wolvega. Op zijn achttiende verhuisde hij naar Maastricht om er Japans te gaan studeren. Tijdens zijn studie was hij actief in het studenten amateurtheater en organiseerde Japanse filmavonden bij de studievereniging. Zo ontwikkelde hij een passie voor film. Na een paar jaar staakte hij zijn studie en deed een eerste poging aangenomen te worden voor de studierichting regie (fictie) aan de Nederlandse Film en Televisie Academie. <br /><br />Uiteindelijk deed Bas vier pogingen in vijf jaar tijd eer hij werd aangenomen. In die tijd volgde hij vele cursussen en particuliere opleidingen op het gebied van scenario en regie. <br /><br />Tijdens zijn studie aan de Nederlandse Film en Televisie Academie (2001 – 2006) ontwikkelde Bas zijn eerste psychose. Hierdoor moest hij zijn studie na zijn tweede jaar staken (2003). In het daarop volgende jaar leek het weer goed te gaan, waardoor hij instroomde in het derde studiejaar (2004). Helaas kwam de psychose terug, waardoor Bas aan het begin van zijn vierde studiejaar (2005) niet meer in staat werd geacht zijn studie voort te zetten. <br /><br />Als onderdeel van zijn psychose was Bas er van overtuigd dat de filmacademie op de één of andere manier verantwoordelijk was voor wat hem allemaal overkwam. Daardoor weigerde hij hulp te zoeken. Vervolgens heeft Bas nog ruim twee jaar met een onbehandelde psychose rondgelopen. Uiteindelijk verhuisde hij naar Den Haag (2008) waar hij zich liet behandelen in een psychiatrische kliniek. <br /><br />Inmiddels is de diagnose paranoïde schizofrenie gesteld, maar gaat het, na een intensief zorgtraject, weer goed met Bas. Gestimuleerd door zijn behandelaars van het Centrum Eerste Psychose van Parnassia heeft Bas, samen met zijn broer Robert, die in 2006 afgestudeerd is in de studierichting productie aan de filmacademie, de film ‘Verloren Jaren’ kunnen maken (2010). De film is een ervaringsdocument over de periode waarin Bas te kampen had met zijn langdurige eerste psychose.