Dwoje nas i świeczek blask i światła jątrzą raz po raz br za oknem mrok, za oknem biały mróz br Dwoje nas w zimowym tle tańczące szkła i świeczki w szkle br Przez szyby nam zagląda Wielki Wóz br br Herbatka zimowa herbatka, herbatka we dwoje, br Od chłodu zachowa, owieje nas troje br Herbatka we dwoje, we dwoje herbatka, br pozwoli przeczekać mróz. br Gdy zamieć na dworze, rzecz zimą nie rzadka br Na pewno pomoże zimowa herbatka br Niesiona powoli, powoli niesiona br Dla dwojga spragnionych ust. br br Świeczek blask odmierza czas i świec br wciąż mniej niż płomyk zgasł br Dookoła mrok a my tuż tuż o krok br Dwoje nas w zimowym tle i cisza trwa i kto to wie br czy chwila to, czy cały minął rok.