Fragment homilii wygłoszonej w czasie Mszy Św. odprawionej na Błoniach - Kraków, 10 czerwca 1979r. br br „Proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię "Polska", raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością - taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym, - abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili, - abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. br Proszę was: br - abyście mieli ufność nawet wbrew każdej swojej słabości, br - abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało, br - abyście od Niego nigdy nie odstąpili, br - abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On "wyzwala" człowieka, br - abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest "największa", która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu. br Proszę was o to.