Ebem, ağıt söylerken dolu gibi dökülürdü gözyaşları. Ağıtlarından birisinin şu sözleri içerime işlemiş, unutmadım: br Şıllanın içinde zeytin ağacı br Yediğim ekmek mi, zehirden acı br Kırk kız esir geldik, beşi bir bacı” der ağlardı.