Ahmet Kaya - Bir Acayip Adam br br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi Suphi benim canım ciğerim br Kimse bilmez nereli olduğunu br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi suphi susar akşam oldumu br Bir cebinde das Kapital br Bir cebinde das Kapital br Bir cebinde kenevir tohumu br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi Suphi benim canım ciğerim. br br “Fırtınadan arta kalmış bir teknede br Tevekkül içinde, görkemli sakalı br Ve iğreti parkasıyla br Gizlediği macerasıyla br Bir acayip adam yaşardı br Akşamları susardı br Ben konuşsam kızardı br Bir sürgün kasabasıydı br Bir eski zamandı, Hazirandı br Çocuktum evden kaçmıştım br Gelip ona sığınmıştım br Küçücük bir koydu sığdı br Burayı keşfeden belki oydu br Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı br İçim anneyle dolardı ağlardım br Suphi şöyle bir göz atardı br Gizli bir cigara sarardı ağlardı br Sonra barışırdık ben flüt çalardım br Cigara sönerdi ağlardık br Nerden geldiğini bilmezdim br Kimsesizdi belki kimliksizdi br Onun macerası onu ilgilendirirdi br Kimseye ilişmezdi br Bir şeylere küfrederdi hep br Tedirgin bir balık gibi uyurdu br Bazen kaybolurdu arardım br Yağmurun altında dururdu br Bir kalın kitabı vardı cebinde dururdu br Hergün okurdu ben birşey anlamazdım br Kapağını seyreder duymazdım br Sakallı bir resimdi kimdi br Ne kadar mütebbessimdi br Sordum birgün Suphi’ ye br Söylediklerini niye anlamıyorum diye; br Bildiklerini, dedi, yüzleştir hayatla br Ve sınamaktan korkma, br Doğruyla yanlışı o zaman ayırabilirsin br Ve onu anlayabilirsin br Sonra gülerdi br Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi br Sonra yine akşam olurdu Suphi susardı br Ben konuşsam kızardı tekneye martılar konardı br Yüreğim Suphi’ ye yanardı ağlardım br Suphi denize tükürürdü gökyüzünü tarardı ağlardı br Sonra barışırdık ben flüt çalardım br Yıldız kayardı ağlardık.” br br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi Suphi benim canım ciğerim br Kimse bilmez nereli olduğunu br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi Suphi susar akşam oldumu br Bir cebinde das Kapital br Bir cebinde das Kapital br Bir cebinde kenevir tohumu br Suphi Suphi bir acayip adam br Suphi Suphi benim canım ciğerim. br br “Bir sürgün kasabasıydı br Bir eski zamandı hazirandı br Çocuktum evden kaçmıştım br Gelip ona sığınmıştım br Bir gün aksilik oldu annem beni buldu br Suphi kaçıp kayboldu br Kasaba çalkalandı olay oldu br Ben sustum kanım dondu br Polisler onu bulduğunda tekti felaketti br Herkes meydanda birikti br Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti br Ansızın dönüp bana baktı, br Anladın mı, dedi br Anladım dedim, anladım br Ve o günden sonra; br Hiç bir zaman, hiç bir yerde, hiç ağlamadım...