BÜLBÜL GİBİ PÜR OLDU CİHÂN NAĞMELERİMDEN br Bülbül gibi pür oldu cihân nağmelerimden br Hiç bû-yi vefâ görmedim ol verd-i terimden br Nermeyleyemez seng-i dil-i yâri eğerçi br Hâkister olur çerh-i kemîne şererimden. br Makam: Hicazkâr br Beste: ZEKÂÎ DEDE br br Dünya, bülbül gibi nağmelerimle doldu; br Ama yine de o taze güle benzeyen sevgiliden hiç vefa görmedim. br Ateşimin kıvılcımları zavallı gökleri bile küle döndürür; br Ama sevgilinin taş kalbini yumuşatmaya yetmez.