”Bayrakları göndere çeken çocuklar br Aç bir destandır kan gölü gruplarda br Bir çocuk ağlar ağlar durur br Bir ana tandıra düşer kavrulur br Bir gelin parmağıyla deşer rahmini br Radyoda ince saz, ney taksim br Büyür çetelerin hıncı br Kent ince ince susar br Ve korku bir kahpe yaradır içerden işler br Vurur hançerini şah damardan ihanet br Satarsın ulan satarsın br Açılmamış gonca gülünü.” br br Gökte yıldız kayınca, için yanınca br Gözlerin ıslanınca, akşam olunca br Dön yüzünü dağlara, bir mavzer gibi br Sabır zorlayınca, sel kabarınca. br br Kar tanesi uçunca, çiğ tükenince br Kardelenler açınca, otlar bitince br Avucumda ateşle, dönerim sana br Toprak uyanınca, bahar gelince.