Naar een idee van Levi van Kempen en Steven R. Thé\rbr\rbrLevi van Kempen - Verteller\rbrSteven R. Thé - Script adaptatie\rbrCamera - Ralph Schoonenboom en Joep van Emmerik\rbrGraphic Artist - Dirk van Dulmen\rbrLeader Animation - Remko Scheffer\rbrIllustrations - Ellecer Pagaduan\rbr\rbrMusic: Epidemic Sound\rbr\rbr----------------------------------------------------\rbr\rbrHeb jij een sprookje voor ons of wil je een bepaald sprookje horen? Dien deze dan NU in of laat het ons weten via sprookjes@omorphia.tv\rbr\rbr----------------------------------------------------\rbr\rbrROODKAPJE, Gebroeders Grimm.\rbr\rbrEr was eens een lief klein meisje; iedereen die haar zag hield veel van haar, maar haar grootmoeder het allermeest. Ze wilde het kind van alles geven maar wist alleen niet wat. Op een dag gaf ze haar een rood fluwelen mutsje. Omdat het haar zo goed stond en ze nooit meer iets anders droeg, werd ze voortaan alleen nog maar Roodkapje genoemd. \rbr\rbrOp een dag zei haar moeder: Kom, Roodkapje, hier heb je een stuk koek en een fles druivensap, breng dat maar eens naar je grootmoeder. Ze is zwak en ziek en het zal haar goed doen. Ga er heen voor het te warm wordt, en als je het dorp uit bent, loop dan netjes en ga niet van het pad af. Want anders val je nog en breekt de fles, en dan heeft grootmoeder niets. En als je bij haar binnen komt, niet vergeten goedendag te zeggen en niet meteen overal gaan rondsnuffelen. \rbrIk zal goed oppassen, zei Roodkapje tegen haar moeder. \rbrGrootmoeder woonde buiten in het bos, een half uur van het dorp vandaan. \rbr\rbrToen Roodkapje in het bos was aangekomen, kwam ze de wolf tegen. Maar Roodkapje wist niet dat het een gevaarlijk dier was en bang was ze al helemaal niet. Goedemorgen, Roodkapje, zei hij. Dag, Wolf. - En waar ga je zo vroeg naar toe, Roodkapje? - Naar grootmoeder, Wolf. - En wat heb je daar onder je schortje? - Koek en druivensap. We hebben gisteren gebakken en grootmoeder is wat zwak en ziek en hiermee kan ze wat op krachten komen. - Zeg Roodkapje, waar woont je grootmoeder dan? - Nog ruim een kwartier lopen verder het bos in, onder de drie grote eiken staat haar huisje, en beneden is een notenhaag, je kent het vast wel, zei Roodkapje. \rbrDe wolf dacht bij zichzelf: Dat jonge malse ding is een heerlijk hapje, dat zal nog beter smaken dan die oude vrouw; als je slim te werk gaat, kan je ze allebei pakken.”\rbrRoodkapje keek rond, en toen ze zag hoe de zonnestralen door de bomen dansten en hoeveel mooie bloemen er overal stonden, dacht ze: Een mooi boeketje voor grootmoeder zal ze heerlijk vinden. Ach, en het is nog zo vroeg, ik kom heus wel op tijd. En ze ging van het pad af tussen de bomen om bloemen te plukken. En telkens als ze er één geplukt had, dacht ze dat er verderop een nog mooiere stond en zo raakte ze steeds dieper het bos in. \rbrMaar de wolf ging naar het huis van grootmoeder en klopte aan de deur: Wie is daar? - Roodkapje, met een koek en met druivensap, doe de deur maar open! - Druk maar op de klink, riep grootmoeder, ik ben te zwak en kan niet opstaan. De wolf drukte op de klink, de deur sprong open, en zonder één woord te zeggen sprong hij naar het bed en at grootmoeder op. Toen trok hij haar kleren aan, zette haar nachtmuts op, ging in haar bed liggen en trok de gordijnen dicht. \rbr\rbrRoodkapje had ondertussen een heleboel bloemen geplukt en toen ze er geen één meer kon dragen, dacht ze weer aan grootmoeder en ging ze op weg naar haar toe. Ze was verbaasd dat de deur openstond en toen ze de kamer binnenkwam, vond ze het zo vreemd dat ze dacht: Wat vind ik het hier griezelig vandaag, terwijl ik hier anders zo graag ben. Ze riep: Goedemorgen, maar er kwam geen antwoord. Toen liep ze naar het bed en schoof de gordijnen opzij. Daar lag grootmoeder met haar muts over haar gezicht en ze zag er erg vreemd uit. O grootmoeder, wat heb je grote oren! - Dat is om je beter te kunnen horen. - Maar grootmoeder, wat heb je grote ogen! - Dat is om je beter te kunnen zien. - Maar grootmoeder, wat heb je grote handen! - Dat is om je beter te kunnen pakken. - Maar grootmoeder, wat heb je een verschrikkelijk grote bek! - Dat is om je beter op te kunnen vreten. En nauwelijks had de wolf dat gezegd of hij sprong uit bed en verslond het arme Roodkapje in één hap.