Mandalina bir zamanlar yaptığı beyaz mermerden heykeli çocuklara anlatır. Çocuklar hikayeyi hevesle dinlerler ve çok eğlenirler. Mandalina çocuklara bakıp, Misket'e, yeni şeyler öğrenmenin ne kadar keyifli olduğunu söyler.

Keşke biz de yeni şeyler öğrensek diye de ekler. Misket ise her şeyi zaten bildiğini söyler. Ertesi gün Mandalina ve çocuklar meyve toplarken beyaz bir gökkuşağı görürler. Mandalina gökkuşağının renklerinin kaybolduğunu zanneder ve hep birlikte gökkuşağını boyamaya karar verirler. Ancak bir renk eksiktir.

Misket'ten yardım isterler. Misket ve Kaptan Pengu'nun işi başından aşkındır ama yardım etmeyi kabul ederler. Onlar çizilmiş bir gökkuşağını boyayacaklarını düşünürler. Ama gerçek gökkuşağına gittiklerini öğrenince dururlar.

Mandalina durumu anlatmaya çalışır ama Misket'le Kaptan Pengu beyaz gökkuşağı yoktur diye ona inanmaz. Pelik ise beyaz gökkuşağının var olduğunu söyler. Beyaz gökkuşağı sandıkları şey bir sis kuşağıdır. Herkes bir yeni bilgi daha öğrenir.

Misket de her şeyi bilmediğini, daha öğrenecek şeyleri olduğunu anlar. Finalde çocuklar boyama yapamadıkları için üzülünce, tarlayı genişletip, çit yaparak onları mutlu ederler. Çocuklar çitleri boyamış, hatta Mandalina'nın korkuluğunu bile yapmışlardır. Bir beyaz heykel değildir ama Mandalina yine de çok mutlu olur.