iki şehri var gecenin,br biri gözümde tütüyor,br birinin dumanı üstünde yağmur gibi çöken siste.br bana bu uykusuz şehri niye bıraktınbr göze alamadığım bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,br gece değil istediğin hayli karanlıkbr bakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmak hevesindesin!br Gözlerini anlıyorum henüzbr bağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin!br gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnızbr göze alamadığımız yakınlıklar da acıtırbr ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir.br öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak...br sis değil, uykusuzluk değil, iki uzakbr şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim;br Biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,br biri sis içinde kirpiklerine kadar açık.