Sabah uyandığımda gülen maskemi takıyorum br Asık suratımı odamın bir köşesine asıyorum br Vardıya değişimi özüme dönüp ağlıyorum br Yok oluşumun portresini gözyaşlarımla çiziyorum br br Bakıyorum gözlere yaşama hevesi gitmiş br Karın tokluğuna yaşarken hayatı bitmiş br Yere yığılan adamın kılığına göre vicdan biçmiş br Evet burası dünya yürüyen insansız elbiseler dizmiş br br 25.05.