Doğurdun beni Haceverada kör karanlık bir gecede br On altı yaşında beni İstanbul a saldın anacım br Ama inan göbeğimi kopartığında bu kadar canım yanmamıştı br Belki bu yüzden bu yüzden anacığım yüzüm gözüm kırık dolaşırım hala br Avuçlar dolusu ağladım yalnızlığımda pek belli etmeden br Ama en çok babam buzağımı kestiğinde ağlamıştım br Şimdi bunlar nerden çıktı deme bana hep konuşmak istemişimdir yıllar yılı br Ama olmadı br Beklide kalabalık sülale olmanın bedeli br Bir sofrada kahvaltıya doyamadım anacığım bırakta konuşayım br Beklide ölesim gelmiş kim bilir bırakta ağlayayım br Buralarda insanlar araba ve elbise markalarını ezberlerler ben ayrılıkları br Bazıları yazlıklara gitmeye özler ben gübre kokulu anneme kavuşmayı özlerim br Kendimi kızılağaçlar arasında kaybediyorum zaman zaman br Başıma bastığın toprağın kokusu vuruyor anam anacığım