Salih Tunabr br Annemden sonra hiç bu kadar ölmedim!br Bir yerlerden çıkar gelirdi: İzmir'den, Sivas'tan, Erzurum'dan, Asya'dan, Afrika'dan...br O gelince birbirimize sevinçle haber verir, "Bahaddin abi İstanbul'da..." derdik.br Muhabbet etmek için her gelişini adeta "ganimet" bilirdik.br O gelince...br İstanbul'a Asya, Afrika, Ortadoğu gelirdi. Filistin, Irak, İran, Pakistan, hele ki Afganistan gelirdi.br Tek başına koca bir millet, bir kutlu ümmet gibiydi...br * * *br Seksenli yılların başında Akif Emre ile birlikte kaldığımız öğrenci evine ziyarete geldiğinde tanışmıştık.br Abdülhamit Muhaciri müstearıyla, Afganistan direnişinin "günlüğünü" tutan o mübarek insan demek buydu.br Müthişti.br Cahit abinin (Zarifoğlu) teşvikiyle "Mavera" dergisinde, bizzat savaştığı, omzundan vurulup gazi olduğu Afganistan direnişini anlatıyordu.br * * *br Öyle yiğit, öyle celadetli, öyle heyecanlıydı ki, bütün dünya üzerine kalksa, bildiği yoldan milim sapmazdı.