MEVSİMLER YAS TUTUP ÇÖLLER AĞLASIN br (ŞARKI) br Makâm : Muhayyer kürdî br Usûl : Sofyân br Bestekâr : Yıldırım Gürses br Güftekâr : Mustafa Nâfiz Sevilen br br Mevsimler yas tutup çöller ağlasın br Âhımla inleyen teller ağlasın br Mâdemki sen yoksun şimdi yanımda br Leylâklar dökülüp güller ağlasın br br Sevgilim bu yerden gittin gideli br Ilgıt ılgıt eser sevdanın yeli br Şu öksüz rûhumun sensin emeli br Leylâklar dökülüp güller ağlasın br br Bu aşkın elemi sarmış gönlümü br Rüzgârlar söylesin bu son sözümü br Ne çâre kaybettim nazlı gülümü br Leylâklar dökülüp güller ağlasın br br Sevgilim bu yerden gittin gideli br Ilgıt ılgıt eser sevdanın yeli br Şu öksüz rûhumun sensin emeli br Leylâklar dökülüp güller ağlasın br br âh : beddua, ilenme br emel : gerçekleşmesi zamana bağlı güçlü istek, arzu br elem : ruhsal sıkıntı, tedirginlik; acı, dert, keder, üzüntü