Wieści morzabr br W dzień biały morze śpiewa, szepce i szeleści,br Samemu sobie jeno gwarząc opowieści.br Kto się w nie wsłucha, słyszy w jego dziwnym szumiebr Dalekie, tajne głosy, których nie rozumie.br Ale po nocy ciemnej, wśród pomrocznej głuszybr Morze prawi wybranym o swej wielkiej duszy.br I kto w swej piersi prawdom nieznanym nie przeczy,br Umiejąc słuchać głosów niewidzialnych rzeczy,br I samotnością łaskę swej jawie wysłuży,br Temu morze się zwierza, wieści, z duszy wróży,br Iż, utopiony sercem w oszołomnej pieśni,br W zachwycie najpiękniejszą bezsenną noc prześni.br A gdy upojonemu wiedzą w morskim wietrzebr Z oczarowań zawrotnych powieki świt przetrze,br Co złotą obietnicą słońca się uśmiecha:br Ujrzy, jak łowiąc nocy pierzchającej echabr Wypływają z dniejących wód tajnej głębinybr W sen o pieśni Ariona wsłuchane delfiny.